วันจันทร์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

วันวานยังหวานอยู่

ฮะแอ้ม! วานนี้วาเลนไทน์ ปกติได้ช็อคโกแล็ตเพราะชอบกิน
ไปอบรมESB ที่ดอยอินทนนท์มา ตั้งแต่วันที่ 13
ถึงบ้านวันที่ 14 ก็เพลียจัด อาบน้ำกินข้าวแล้วนอน
สามีไปร้าน เจอหน้าก็เฉยๆ ไม่เห็นว่าไง
ข้าเจ้าเองก็ไม่มีอะไรให้อิท่านเล้ย
ก็ไม่คิดว่าจะได้อะไร ก็คิดว่าทุกวันก็เหมือนกันน่ะแหละ
สามีกลับมาเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้อีก(มีใครเหมือนข้าเจ้าบ้างนี่)

ถะ ถะ แท้น ลืมตาตื่นเช้านี้ พบดอกกุหลาบสีแดงดอกบะเริ่ม
เสียบขวดน้ำบนหัวเตียง 555+
เออ... โรแมนติคแบบเงียบๆนะเนี่ย

ขอบคุณค่

เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป ไม่ว่าอีกนานแสนนาน นานเท่าไรไม่ลืมเลือน
ความทรงจำคอยย้ำและช่วยเตือน เราต่างผูกพันด้วยรักตลอดไป ฮึมมมม


..................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น