วันจันทร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2553

If We Hold On Together

ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกเยอะ...ที่สำคัญคิดถึงตอนเด็กๆยังตัวเล็กอยู่ ชอบดูการ์ตูนแล้วก็เลียนแบบไดโนเสาร์เดินไปเดินมา รู้สึกจะมีหมวกที่เป็นหัวไดโนเสาร์ใส่ประกอบด้วยสิ
เอาเนื้อเพลงแปะมาด้วย หัดร้องกันดีกว่า เสริมกำลังใจวันหยุดชดเชยนะคะ

Don't lose your way

With each passing day

You're come so far

Don't throw it away

Live believing

Dreams are for wearing

Wonders are waiting to start

Live your story,

Faith,hope and glory

Hold to the truth in your heart

Chorus :

If we hold on together

I know our dreams will never die

Dreams see us through to forever

When clouds roll by

For you and I

Souls in the wind

must learn how to bend

Seek out a star

Hold on till the end

Valley, mountain,

There is a fountain

Washes our tears all away

Words are swaying,

Someone is praying

Please let us come home to stay

[Chorus]

When we are out there in the dark

We'll dream about the sun

In the dark we'll feel the light

Warm our hearts, everyone

If we hold on together

I know our dreams

Will never die

Dreams see us through to forever

As high as souls can fly

The clouds roll by

For you and....I









วันพฤหัสบดีที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2553

Yes!!!You can....


วานนี้ สสส.เข้าประเมินโครงการที่ทำร่วมกับคณะพยาบาลฯ มช. ในหัวข้อการพัฒนาระบบสุขภาพชุมชนโดยชุมชนเพื่อชุมชน ผู้ให้ข้อมูลมีพี่ศรีนวล ประธานอสม. พี่วันเพ็ญ อสม.และแม่บ้าน พี่แดงเตือนใจ เลขานายกฯเทศบาลสารภี ตอนแรกอาจารย์ปุยบอกหัวข้อแนวทางการประเมินก็ยังรู้สึกหนักใจ เพราะเราไม่ได้เตรียมอะไร present เลย แต่กัดฟันใจดีสู้เสือ บอกบริบทที่มาที่ไปของโครงการไปตามเพลง แล้วโยนลูกให้พี่ศรีนวลพูด โอแม่เจ้า...คุณพี่พูดได้ดีเกินคาด ช่วยเหลือเราได้เยอะ สุดท้ายก็เป็นที่ประทับใจของอาจารย์ แถมเผื่อมาให้เราว่าจัดเวทีสนทนาได้ดี อิอิ

แอบมากระโดด Yes!!!You can....

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สสส.ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด(อย่างน้อยก็ไม่เหมือน สตง.) และ อะไรๆก็ไม่น่ากลัวทั้งนั้น ทุกอย่างเป็นเพราะจิตเราคิดไปเอง จิตปรุงแต่งแล้วหลอนตัวเอง....... ถะแลมๆ... จบ!



วันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2553

วันนี้เศร้า.....


ดูใจตัวเองวันนี้ ทำไมรู้สึกเศร้า....
ไม่เข้าใจ?...
สองวันสามวันมานี้มีเรื่องราวมากมาย....
จากความไม่จริงใจของเพื่อนมนุษย์
จากการยึดมั่นถือมั่นของคนรอบข้าง
จากการแสดงออกของคนบางคน
ที่ได้แต่เห็นใจไม่สามารถช่วยอะไรได้มากกว่านี้
จากการมีอคติต่อกัน
ไม่เข้าใจกันแล้วก็ไม่พูดคุยกัน รออีกฝ่ายพูดก่อน
จนเกือบจะสายไป
ย้อนดูตัวเอง...ทำไมเราไม่นั่งมองเขาเหมือนดูละคร
ทำไมต้องเอาตัวเองเข้าคลุก
จนมารู้สึกเศร้ามากมายเช่นนี้
......................................................