วันพฤหัสบดีที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เอามาทามม้ายยย...




ตีหนึ่งกว่ามั้งที่ตื่นมาพร้อมกับเสียงแมวน้อยที่คุณชายเก็บมาให้ บอกง่าย ๆว่า "มันขี้อ้อนดี" หุ หุ ท่านจารู้มั้ยเนี่ยยย เลี้ยงแมวมันต้องทำไงมั่ง

ก่อนอื่น พอได้แมว(ผอมกระหร่อง)มาก็ต้องพาไปหาหมอหยอดยาฉีดวัคซีนให้ยาถ่ายพยาธิ แล้วก็นัด แล้วก็หาอาหารแมวเด็กให้กิน อาบน้ำ จนกระทั่งมันโต อ้อ ยังก่อน ต้องผ่านด่านเจ้าถิ่นเดิมก่อน ฉะนั้นไม่แปลกอะไรที่จะมีเสียงขู่ฟ่อ ๆ ประมาณคลิปแมวด่าแมวข้างล่างนี้ แถมยังมีเจ้าสตังค์จอมอิจฉาอีกที่วิ่งวนไปวนมาดู ปานประหนึ่งเป็นอะไรที่แปลกประหลาดยิ่งนัก เวลาเราอุ้มเจ้าตัวเล็กก็จะตะกุยตะกายกางเกงพ่อมานแม่มานจนเปื้อน
ถ้าเจ้าตัวเล็กโต หากชีเป็นผู้หญิงก็ต้องทุกข์กับเสียงแมวหง่าวเมื่อถึงเวลาติดสัด หากเป็นผู้ชายก็จะหายหน้าไปหลายวันกลับมาพร้อมบาดแผลให้เยียวยา หากชีตั้งท้องก็ต้องรับเลี้ยงลูกแมวน้อยๆอีกที่จะแพร่พันธุ์ต่อ ทำแท้งก็บาป ฉีดยาคุมก็เสี่ยงมดลูกเน่า ตายทั้งกลมอีก หรือไปทำหมันทันก็ต้องดูแลหลังผ่าตัดอีก ซึ่งก็ทำให้ไม่ได้หลับไม่ได้นอนราว ๆ 2-3 วัน ต้องเสียสละเสื้อยืดทำเสื้อกันชีกัดแผลให้คุณหมอดุแม่มานอีก เอายาให้กินก็เสี่ยงกับโดนข่วนหรือกัดมือ เฮ้ออออ.....

แค่นี้นะ แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว ไม่นับที่ต้องหาข้าวหาน้ำให้กินอีก ไปไหนทีก็ห่วงว่าจะไม่ได้กินข้าว
แล้วดูหน้าตาก็ขี้เหร่ชะมัด ขนาดเขาจะเอาแมวเปอร์เซียร์ขนปุยให้ อุตส่าห์กัดฟันไม่เอา แต่นี่...
ช่างเอามาด้ายย...



วันเสาร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เรื่องของสตังค์ภาค 2


ไม่ได้เล่าเรื่องสตังค์ตั้งนาน สตังค์โตขึ้นเยอะแต่ยังผอมอยู่(เหมือนแม่มานเลย)
หน้าเหมือน อีที ขี้อิจฉา เวลาแม่กลับบ้านจะรีบวิ่งมา present face (เอาหน้า) ถ้าถุงเงินมาหาแม่ก็จะคร่อมถุงเงินไว้ไม่ให้แม่ลูบตัวถุงเงิน
สตังค์จะไม่ให้เรียกหานานเหมือนถุงเงิน แค่เรียก "สตังค์มา" อยู่ที่ไหนก็วิ่งหัวซุกหัวซุนมาหา ชอบคิดว่าตัวเองเป็นแมว(มั้ง) ชอบกินปลากระป๋องคลุกอาหารเม็ดแมกซีมา แต่ไม่ให้กินบ่อยกลัวเป็นโรคไต ส่วนใหญ่ต้มซี่โครงไก่มั่ง ตับไก่มั่งราดอาหารเม็ดให้ ไม่งั้นไม่กิน
ชอบกินปลาเส้นทาโร เวลาอาบน้ำต้องจ้างด้วยทาโร ไม่งั้นก็อย่าหวังจะอาบ
(ซกม่กมาก)
พ่อจะรักมาก แต่ไม่ค่อยให้ข้าวสตังค์เลยเนอะ
สตังค์ทำหมันแล้ว เลยไม่ค่อยห่วงว่าจะไปแด๋ดแด๋ที่ไหน ก็แม่ไม่อยากมีภาระมาอีกนี่นา อย่าว่าแม่ใจดำนะที่ทำให้สตังค์หมดโอกาสเป็นแม่ แค่สตังค์ตัวเดียวแม่ก็เป็นห่วงมากมายแล้ว ไม่อยากมีห่วงเพิ่ม เข้าใจมั้ย (เข้าใจพูดให้ตัวเองดูดี อิอิ จริงๆแล้วแม่ขี้เกียจ)
ถึงอย่างไรแม่ก็รักสตังค์มากน้าา แต่ลืมเอาตังค์ไปหยอดยาถ่ายมาอาทิตย์นึงแระ พรุ่งนี้ค่อยไปนะ หมอจะว่าไหมเนี่ย ลืมอีกแระ.....



วันอาทิตย์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2553

อิ่มจังงงง...



วันนี้อยู่บ้าน.....
ท่องเว็บท่องบล็อกไปเรื่อยๆ
จนเจอกับก๋วยเตี๋ยวต้มยำ น่ากิน...น่ากิน
ลองทำมั่งดีกว่า
ไปตลาด ซื้อโครงไก่ต้มน้ำซุป 12 บาท
ลูกชิ้น 45 บาท(ได้ตั้งถุง ใช้แค่ 10 บาทมั้ง)
ผักคึ่นช่าย 5 บาท
ตับหมู 30 บาท(ใช้เพียง 10 บาท เหลือพรุ่งนี้ทอดตับกินกะข้าวนึ่งอุ่นๆร้อนๆ)
โหยย.. เท่านี้เอง ของอื่นๆก็มีในบ้าน ถั่วลิสง พริกไทย กระเทียมเจียว พริกป่น น้ำปลา น้ำตาล มะนาว ผัก

ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูนะ อร่อยมากกกก กินหมดเลย ลืมถ่ายรูปก่อน อิ อิ เบิ้ลตั้งสองชาม

เนี่ย!!ถ้ากินกันแค่นี้ คงไม่ต้องโลภโมโทสันมากมาย ก็อิ่มเหมือนกัน ได้สารอาหารครบด้วย

อิ่มจังงงง...เสียตังค์น้อย

สงสัยเป็นเศรษฐีแน่เรา เอิ๊กๆๆ

เศรษฐกิจพอเพียงจ้าาา....