อึ้งค่ะ....

จาก FW:

วันที่ในหลวงเสด็จกลับวังสวนจิตรลดา เรากะพ่อนั่งดูทีวีกัน

ภาพพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราทอดพระเนตรสายน้ำเจ้าพระยาเบื้องหน้า ข้างพระองค์...มีคุณทองแดงสุนัขทรงเลี้ยงที่แสนซื่อสัตย์ ...

...................................................................................

พลันก็มีเสียงพ่อพูดเบาๆ เล่าเรื่องบางเรื่องที่ทำให้เราอยากส่งต่อ......

พ่อเล่าถึงเรื่องของเพื่อนรักคนหนึ่งที่นั่งคุยกันระหว่างจิบเบียร์ในคืนที่ฝนตก พรำๆ เพื่อนรักของพ่อคนนั้นเล่าว่า...

วันหนึ่งนั่งรถแท็กซี่ แท็กซี่ก็พูดเรื่องราวต่างๆ มากมายอย่างที่แท็กซี่สมัยนี้ชอบพูดกัน เพื่อนพ่อนั่งฟังอยู่สักพักก็บอกกับคนขับว่า ขอพูดอะไรสักอย่างได้ไหม

ผมไม่ใช่สีอะไร หรือเสื้อสีอะไรทั้งนั้น แต่แค่สงสัยว่าคนไทยเป็นอะไรกัน..

ครั้งหนึ่งมีคนกลุ่มหนึ่งไปแย่งอำนาจการปกครองมา

มีครอบครัวเล็กๆ ครอบครัวหนึ่งที่แสนจะธรรมดาหลบหลีกความวุ่นวายขณะนั้น

ไปใช้ชีวิตเรียบง่ายสมถะ ณ แดนไกล อาศัยอยู่ตามอัตภาพในประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่ง

จากนั้นเมื่อคนกลุ่มที่ได้อำนาจตกลงกันไม่ได้ ก็ตามให้ครอบครัวนั้นกลับมา

แล้วคนในครอบครัวเล็กๆ ธรรมดานั้นก็ทำงานให้คนไทยมาตลอดทั้งชีวิต อย่างทุ่มเท แล้วพอวันเวลาผ่านไป...จู่ๆ ก็มีคนมาไล่คนๆ นั้นที่ทำงานอย่างไม่เคยอยากได้อะไรตอบแทน...

คุณจะให้เขาไปอยู่ที่ไหน เมื่อเขามีอายุมากขนาดนี้

ถ้าเป็นผมครบ 60 ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องมาตรากตรำทำงานอีก

ผมเองนี่ก็ใกล้แล้ว นอนอยู่บ้านเฉยๆ ไม่ดีกว่าหรือ

คุณจะให้เขาไปอยู่ไหน...

คนไทยเป็นอะไรกันไปแล้ว...

ความคิดที่ไม่ซับซ้อนของเพื่อนพ่อ และการเล่าเรื่องที่ฟังง่ายๆ

แต่เราว่ามันลึกซึ้งเหลือเกินในความรู้สึก

เราคิดว่าคงไม่ใช่แค่คนขับแท็กซี่หรอกที่นิ่งอึ้งไป

เราก็รู้สึกเหมือนมีก้อนสะอื้นอะไรสักอย่างอยู่ในลำคอ

คุณก็คงเหมือนกัน... ถ้าคุณยังพอมีความทรงจำเกี่ยวกับท่านอยู่บ้าง

ท่านที่ทรงงานหนักเพื่อคนไทย

ท่านที่ใครมาบอกว่าร่ำรวยที่สุดในเอเชียอะไรนั่น (คุณคิดเช่นนั้นหรือ)

ท่านผู้ทรงไม่เคยใช้ชีวิตอย่างเศรษฐีเหมือนที่หลายคนทำ

ท่านที่ทรงเป็นพระ ผู้ให้คนไทยมากว่า 60 ปี

ท่านผู้ทรงมีพระชนมายุกว่า 80 พรรษา

คุณอยากได้อะไรจากท่านอีกหรือ

คุณเคยทำอะไรให้ใครเท่าท่านผู้นี้หรือไม่...

.....................................................................................

ใครที่คิดจะเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองที่มีประธานาธิบดีแทนที่

อ่านเรื่องนี้แล้ว....ถ้ายังมีสมองอยู่ภายในกระโหลก

สำนึกสำเหนียกกันบ้างหรือเปล่า

ยังจะทำให้พระองค์หมดความเชื่อมั่นในพสกนิกรของพระองค์ได้อยู่หรือ

ในเมื่อ...ที่ที่พระองค์จะมีความสุขได้ก็คือ

"อยู่ท่ามกลางประชาชนของพระองค์"

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

ขออนุญาตนำมาขำๆค่ะ

ชอบมากๆเลย

ขำๆ

16 เมษา. 2553 11:39 น.

เมื่อเวลา 07.00 น.วันที่ 16 เมษายน 53 กำลังเจ้าหน้าที่จากกองปราบปราม สนธิกำลังรวมกับตำรวจนครบาล4 หน่วยอริทราช เข้าปิดล้อมตรวจค้น ภายในบริเวณเอสซีปาร์ค ถนนประชาอุทิศ-ประดิษฐ์มนูธรรม ภายหลังทราบว่าแกนนำเสื้อแดงใช้โรงแรมดังกล่าวเป็นที่พัก ซึ่งระหว่างที่เข้าทำการปิดล้อม แกนนำเสื้อแดงได้ไหวตัวทัน จึงแจ้งให้มวนชนม็อบเสื้อแดง ให้มาปิดล้อมเจ้าหน้าที่

หลังจากที่มาปิดล้อมเสื้อแดงบางส่วนได้บุกเข้าไปในโรงแรมเอสซี ปาร์ค เพื่อหาตัวแกนนำที่ถูกเจ้าหน้าที่ปิดล้อมไว้ ระหว่างนั้น นายอริสมันต์ พงษ์เรืองรอง หนึ่งในแกนนำ ได้วิ่งออกมาที่ระเบียงบริเวณชั้น 3 ของโรงแรม พร้อมกับโบกมือให้เสื้อแดงที่อยู่ข้างล่างด้านหน้าโรงแรม จากนั้นนายอริสมันต์ได้นำสายไฟผูกโรยตัวลงมา โดยมีกลุ่มเสื้อแดงจำนวนมากรอรับอยู่ข้างล่าง หลังจากนั้นการ์ดเสื้อแดงก็รีบพาตัวนายอริสมันต์ขึ้นรถตู้สีขาว ทะเบียน ฮจ 4470 กรุงเทพมหานคร จากนั้นกลุ่มเสื้อแดงก็เข้าบุกเข้าไปเพื่อช่วยแกนนำที่เหลือ โดยสามารถฝ่าวงล้อมของเจ้าหน้าที่ที่มีน้อยกว่าเข้าไปซิงตัวแกนนำที่เหลืออีก 3 คนออกมาได้ คือนายเจ๋ง ดอกจิก นายสุพร อัตถาวงศ์ และนายพายับ ปั้นเกตุ พร้อมกันนี้กลุ่มเสื้อแดงบางส่วนยังได้ล็อคตัวเจ้าหน้าที่ตำรวจ ที่เข้าไปปิดล้อมจับกุมแกนนำ พร้อมกับยึดอาวุธปืนและควบคุมตัวลงมา โดยพยายามกันไม่ให้กลุ่มเสื้อแดงที่เหลือเข้ามารุมทำร้าย ก่อนช่วยเหลือออกมาจากโรงแรม และหนึ่งในเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ถูกควบคุมตัวคือพล.ต.ต.สุเมธ เรืองสวัสดิ์ รองผบช.น. ซึ่งเป็นผู้ควบคุมกำลังเข้าปิดล้อมในครั้งนี้ โดยเจ้าหน้าที่ได้นำตัวออกมาอย่างทุลักทุเล แต่ก็ปลอดภัย ก่อนที่พล.ต.ต.สุเมธ จะขึ้นรถออกจากโรงแรมโดยด่วน

ผู้สื่อข่าวรายงานวาา ระหว่างที่เกิดเหตุ มีเสียงปืนดังขึ้น 3 นัด และพบว่ามีตำรวจถูกยิงเข้าที่เท้าด้าน ซ้าย 1นัด แต่อยู่ระหว่างการตรวจสอบว่าถูกยิงจากสาเหตุใด และบริเวณด้วนหน้าโรงแรม ยังมีกลุ่มคนเสื้อแดงบางส่วนยังปักหลักอยู่หน้าโรงแรม แต่ก็ไม่มีเหตุรุนแรง

ภายหลังจากที่แกนนำคนเสื้อแดงทั้ง 4 คนไหวตัวหนีออกมาได้ เจ้าหน้าที่ได้เข้าตรวจสอบภายในบริเวณห้อง 337 พบลูกระเบิดที่ข้างเตียง 1 ลูก หน้าห้องน้ำ 2 ลูก ที่ตู้เย็นมีรอยกระสุน1 นัด ซึ่งห้องดังกล่าวเป็นห้องที่นายอริสมันต์พัก จากนั้นได้ไปตรวจสอบที่ภายในห้อง 377 ยังพบระเบิดอีก 4 ลูกซึ่งอยู่ระหว่างการตรวจสอบว่าเป็นระเบิดชนิดใด

ท่าจะบ้า....

จะจับโจรดันประกาศก่อนจับ

มันจะอยู่ให้จับไหมเนี่ย...

แถมยังป่าวประกาศให้คนมาช่วย

จับตำรวจเป็นตัวประกัน

ตกลงตำรวจเป็นผู้ร้าย...ใช่ไหม เมืองไทย

โอย...ไม่มีอะไรจะทำให้ต้องหัวเราะทั้งน้ำตาแบบนี้

ข้าพเจ้ามีสิทธิขออนุญาตลาออกจากประชาชนคนไทยขณะนี้มั้ย

แล้วจะกลับมา (ลาชั่วคราว...เซ็งจิต)

โว้ย!!!!

เศร้า.....

เห็นคนไทยฆ่าคนไทย แลัว สะเทือนใจ

อำนาจอะไร เป็นที่ต้องการขนาดนั้น

ใครที่ทำงานมาตลอดหกสิบกว่าปี

เป็นตัวอย่างที่เราต้องทำบ้าง

เพื่อดำเนินตามรอยเบื้องพระยุคลบาท

ที่เราภูมิใจอย่างยิ่งที่เป็น "ข้าราชการ"

และก็พูดได้เต็มปากว่า เราทำงานเพื่อแผ่นดิน

แม้ไม่เทียบเท่าเสี้้ยวหนึ่งของพระองค์ท่าน

มาบัดนี้...คนไทยเข่นฆ่ากันเอง

สนองตัณหาของใคร

เอน็จอนาถใจยิ่งนัก

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

ฤา เป็นกรรมของบ้านเมือง

ขอผู้คิดร้ายต่อแผ่นดิน

ต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ได้รับผลกรรมในเร็ววันนี้เถิด

สาธุ!!!

เรื่องเล่าวันนี้

เช้านี้ตรวจคนไข้คนนึงมาส่งภรรยาที่ปวดท้องแล้วตัวเองก็เลยตรวจด้วย

บอกปวดต้นคอ...ความดันก็ดี ถามนอนหลับดีมั้ย..แกบอกว่า "นอนไม่ค่อยหลับ"

"มีเรื่องอะไรให้คิดหรือเปล่า" แกทำหน้าเศร้า "ผมกลุ้มใจ ที่ดินก็ถูกยึด น้องเมียผมยืมโฉนดไปกู้เงิน ไม่ส่งเงินเลยถูกยึด" แกเล่าน้ำตาคลอ เลยแตะมือแกให้กำลังใจ สักครู่แกก็หยิบผ้าเช็ดหน้าเช็ดหัวตา "วันนี้ผมมาส่งเมียก็ขาดรายได้ เขาหักรายวัน" ถามว่าได้วันละเท่าไร แกบอก ร้อยห้าสิบ บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ มีลูกติดเมียอีก 2 ลูกแกเองอีกหนึ่ง แอบสังเกตเห็นกางเกงที่แกใส่มีรอยปะ ร่างผอมเกร็งไม่มีสง่า ท่าทางไม่น่าพูดไม่จริง สงสารเลยเอาตังค์ให้แกร้อยนึง บอกว่าแล้วจะลองปรึกษาคนอื่นหาทางช่วยนะ ทั้งๆที่เราเองก็ไม่รู้จะหาใครช่วยแกเหมือนกัน เดี๋ยวค่อยถามพ่อหลวงถึงครอบครัวแก

เย็นอยู่เวรนอกเวลา ป้าเพ็ญกับป้าน้อย หมู่ 3 มาอยู่ด้วย เอาแกงใส่ปิ่นโตมาให้ด้วย บอกอาหารโปรดหมอติ๊ก เปิดดูเป็นแกงผักปั๋ง ว้าว!!ของโปรดจริงด้วย มีน้ำพริกตาแดงแสนอร่อย กับผัดถั่วหวานโครงการหลวงอีก แถมข้าวเหนียว อสม.เราน่ารักจัง สงกรานต์นี้ต้องหาของดำหัวหลายคนล่ะ

ทุกวันนี้ทำงานก็มีเรื่องที่ช่วยให้ชีวิตเรามีคุณค่า ได้ช่วยคนแม้เรื่องเล็กน้อย ได้รับน้ำใจที่ยิ่งใหญ่จากคนรอบข้าง ก็สามารถทำให้เรามีความสุขจากการให้และสุขจากการรับ จะมีอาชีพไหนที่จะมีโอกาสอย่างนี้นะ ขอบคุณวิชาชีพพยาบาล อืมม วันนี้ครบรอบทำงาน 25 ปีแล้วซีนะ ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่กรุณาสอนสั่งจนยึดอาชีพนี้เลี้ยงตัวเองและครอบครัว ขอบคุณคนไข้ที่ช่วยให้เราทำมาหากินได้อีก ขอบคุณผอก.ที่ให้โอกาสย้ายมาอยู่ ณ จุดนี้ ขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่แสนดี ขอบคุณ ๆๆๆๆๆๆๆๆ มากๆค่าาา